به سرنوشت بگویید

اسباب بازی هایت بی جان نیستند

آدمند میکشند ...

آرامتر...

این بار که آمدی

دستانت را روی قلبم بگذار

تا بفهمی این دل ...

با دیدن تو

نمی تپد

میلرزد

دوستت دارم نه برای آنچه که تو هستی بلکه برای آنچه من هستم وقتی تو با منی

هوایت که به سرم می زند

دیگر در هیچ هوایی

نمیتوانم نفس بکشم!

عجب نفس گیر است

هوای بی تو

قلب من...

دموکراتیک ترین دولت دنیاست

آنقدر که تو را از ته دل دوست میدارد.

اگر تنهایی ام چشم مرا ببست

اگر دل از تنم افتاد و بشکست

فدای قلب پاک آن عزیزی که در هرجاکه باشد یاد ما هست.

کاتب سرنوشت برای هرکس چیزی نوشت

نوبت من که رسید قلم افتاد...

دیگر هیچ ننوشت!

خط تیره گذاشت و گفت:تو باش اسیر سرنوشت

زندگی را دوست دارم نه در قفس

عشق را دوست دارم نه در هوس

تو را دوست دارم تا آخرین نفس

من و دل هم نفسیم با نفس خیال تو

.

..

...

نفسم هم نفسم هرنفسم فدای تو

قلبم فدای عزیزی که دنیایی از ذلتنگی را به امید یک لحظه دیدنش به جان میخرم